Bahavalpur (Bahawalpur)
Bahawalpur (Bhawalpur veya Bhawulpore) (Urduca: بہاولپور) Pakistan'ın Pencap eyaletine bağlı şehir. 1802'de kurulan Bahawalpur Devleti'nin başkenti idi. Nüfus itibarıyla Pakistan'ın 11. büyük şehridir.
Şehir 1748 yılında Nevvab "I. Muhammad Bahawal Han Abbasi" tarafından kurulmuştur.
Bu şehir 1747'de Kandehar, Afganistan'da hükümdarlık yapan Ahmed Şah Duranı'nin Hindistan'a yaptığı seferden sonra Durani İmparatorluğu'nun bir parçası olmuştur. Bir nevvab ile idare edilen Rajput devleti olduğu kabul edilen "Bahawalpur Devleti" 1802'de Durani İmparatorluğu dağıldıktan sonra Nevvab "II. Muhammed Bahawal Han" tarafından kurulmuştur. Bu devlet, Hindistan yarımadasının Pencap bölgesinde Sutlec Nehri ile Thar Çölü arasında bulunan 451 km uzunlukta bir bölgeyi idare etmekteydi ve merkezi Bahawalpur şehrinde idi. 22 Şubat 1833'te bu devlet nevvabı olan "V. Sadık Muhammed Han Abbasi" Hindistan'da kolonici olan İngiliz Doğu Hindistan Şirketi idarecileri ile bir anlaşma imzaladı ve bu kolonici İngilizler Bahawalpur Devleti'ne "güdümlü bağımsızlık" tanıdılar. 1857 Hint Ayaklanması'ndan sonra Hindistan resmen bir koloni olarak Britanya devletine bağlandıktan sonra Britanya Hindistan Kolonisi devleti bu anlaşmayı uygulamakta devam etti.
II. Dünya Savaşı'dan sonra 1947'de Britanya Hindistan'ına bağımsızlık verilmesi ile Bahavalpur Devleti yapılan plebisit ile yeni kurulan Pakistan'ın bir parçası oldu. 1952'de Bahavalpur Devleti bir Pakistan eyaleti oldu ve 14 Ekim 1955'te ise bir il olarak Batı Pakistan eyaletine bağlandı. Bangladeş'in bağımsızlık kazanıp ayrılmasından sonra Batı Pakistan eyaleti 4 eyalete bölündü: Sind Eyaleti, Belucistan Eyaleti, Hayber-Pahtunhva ve Pencap Eyaleti ve Bahalwapur devleti Pencap eyaleti içine alınarak yerel idare olarak eyalet olmaktan çıkartıldı.
Fakat eski Bahawalpir Devleti alanında yaşayanlar ve özellikle Pencapçadan ayrı bir dil olan Saraiki dilini konuşanlar Pencap eyaletinden ayrılıp yeni bir Bahawalpur eyaleti kurulması için politik çabalar yapmaktadırlar.
Şehir 1748 yılında Nevvab "I. Muhammad Bahawal Han Abbasi" tarafından kurulmuştur.
Bu şehir 1747'de Kandehar, Afganistan'da hükümdarlık yapan Ahmed Şah Duranı'nin Hindistan'a yaptığı seferden sonra Durani İmparatorluğu'nun bir parçası olmuştur. Bir nevvab ile idare edilen Rajput devleti olduğu kabul edilen "Bahawalpur Devleti" 1802'de Durani İmparatorluğu dağıldıktan sonra Nevvab "II. Muhammed Bahawal Han" tarafından kurulmuştur. Bu devlet, Hindistan yarımadasının Pencap bölgesinde Sutlec Nehri ile Thar Çölü arasında bulunan 451 km uzunlukta bir bölgeyi idare etmekteydi ve merkezi Bahawalpur şehrinde idi. 22 Şubat 1833'te bu devlet nevvabı olan "V. Sadık Muhammed Han Abbasi" Hindistan'da kolonici olan İngiliz Doğu Hindistan Şirketi idarecileri ile bir anlaşma imzaladı ve bu kolonici İngilizler Bahawalpur Devleti'ne "güdümlü bağımsızlık" tanıdılar. 1857 Hint Ayaklanması'ndan sonra Hindistan resmen bir koloni olarak Britanya devletine bağlandıktan sonra Britanya Hindistan Kolonisi devleti bu anlaşmayı uygulamakta devam etti.
II. Dünya Savaşı'dan sonra 1947'de Britanya Hindistan'ına bağımsızlık verilmesi ile Bahavalpur Devleti yapılan plebisit ile yeni kurulan Pakistan'ın bir parçası oldu. 1952'de Bahavalpur Devleti bir Pakistan eyaleti oldu ve 14 Ekim 1955'te ise bir il olarak Batı Pakistan eyaletine bağlandı. Bangladeş'in bağımsızlık kazanıp ayrılmasından sonra Batı Pakistan eyaleti 4 eyalete bölündü: Sind Eyaleti, Belucistan Eyaleti, Hayber-Pahtunhva ve Pencap Eyaleti ve Bahalwapur devleti Pencap eyaleti içine alınarak yerel idare olarak eyalet olmaktan çıkartıldı.
Fakat eski Bahawalpir Devleti alanında yaşayanlar ve özellikle Pencapçadan ayrı bir dil olan Saraiki dilini konuşanlar Pencap eyaletinden ayrılıp yeni bir Bahawalpur eyaleti kurulması için politik çabalar yapmaktadırlar.
